ارسلان صمدزاده/ نگار را می توان از لحاظ پرداخت فیلمنامه و دستمایه داستانی تجربه ای تا به اندازه ای نو ارزیابی کرد، ساخت اثری مدرن با بازی های قابل قبول، صحنه هایی مهیج از زد و خورد و نیز تعلیق و اضطرابی ناشی از کاربلدی مدیوم سینما و درام، سال ها بود که در سینمای ایران به پرده نمایش کشیده نشده بود.
